Op 10 december 2012 om 11:15 wordt het paradijsspel opgevoerd in Rotterdam. Belangstellenden zijn van harte uitgenodigd.
De rudolf Steinerschool biedt dit jaar weer een toneel aan dit prachtige en vooral
belangrijke spel.
Het Paradijsspel is het eerste van het drieluik, het verhaal van Adam en Eva.
Een samenvatting:
Adam verschijnt als eerste mens, God schept uit een rib Eva. De verleiding door de Duivel. Het eten van de boom van goed en kwaad. De triomferende Duivel. Een toornige God. De verdrijving uit het paradijs door de Engel.
Enkele achtergrondgedachten bij het Paradijsspel
Het Paradijsspel herinnert aan beelden die gebruikt worden voor de oorsprong van de mens . Het laat zien hoe de mens de vrijheid heeft gekregen om een keuze te maken tussen goed en kwaad. Hoe de mens, Adam en Eva, door zijn keuze tot bewustwording is gekomen en daarmee het paradijs moest verlaten.
De buitengewoon belangrijke rol van de duivel in de spelen verdient alle aandacht. Wat heeft dit vrees-wekkende personage niet allemaal te doen! Weliswaar slaat hij Adam en Eva in de boeien en zet (in het Driekonigenspel) Herodes aan tot de afschuwelijke kindermoord, maar ook bewaart hij de orde in de zaal, geeft zwaard en mandaat aan, haalt Adams jute-zak weg, maakt grappen, kortom hij is behalve duivel ook potsenmaker en
vooral toneelknecht. In deze duivelsrol ligt zowel een belangrijk kunstzinnig moment als een diepzinnige achtergrond. Het volmaakt-boze kan op het toneel eigenlijk niet worden uitgebeeld, het is alleen dragelijk door humor, waardoor (vooral voor kinderen) ook ontspanning mogelijk wordt. Maar al is een geheel serieuze en onafhankelijke duivel onverdraaglijk, hij is ook onmogelijk en ondenkbaar in het licht van Gods Almacht. Hij moet dan ook een taak in het goddelijke wereld-plan hebben: de duivel is een dienaar Gods, die weliswaar steeds het boze wil, maar desondanks de goede gang van zaken bevordert; een diepe gedachte over het boze, die onder andere zeer duidelijk in Goethes Faust te vinden is. De duistere duivelsrol geeft bovendien de lichtende figuren extra reliëf. De engel mag steeds de proloog en de epiloog spreken, dus: in eenvoudige woorden aankondigen wat men te zien zal krijgen en na afloop als echte leken-speler verontschuldigingen aanbieden voor datgene wat men gezien heeft. Tussen Engel en Duivel, rechts en links van het toneel, speelt alles zich af. Alleen in het Paradijsspel wordt een tipje van de sluier opgelicht om deze licht-duisternis polariteit in zijn oorsprong te verklaren.